Donderdag 9 oktober 2025

01.30 uur
De bus staat te wachten op zijn reizigers, het is stil aan het Forestierstadium. Vandaag wordt een superlange dag.

Instrumenten en bagage, eten en vooral veel drinken worden ingeladen, muzikanten en begeleiders schuifelen aan boord en nestelen zich.

02.00 uur

Het reisschema is strak doch geordend, de bus rijdt soepel en stil over Vlaamse en Franse wegen. Er is veel animo aan boord tot 05.00 uur, daarna wordt het stil.

06.00 uur

Wij stoppen langs de snelweg A5 even voorbij Troyes. De chauffeurs wisselen van plaats, de reizigers strekken de benen. Nadien blijft het verbazend stil op de bus. Zit een slapeloze nacht daar voor iets tussen?

09.15 uur

We zijn Dijon en een korte stop nabij Beaune reeds voorbij als Bart een quizmoment aankondigt. Originele vragen over belangrijke locaties waar we voorbijkomen op deze reis. Zo gaat de tijd sneller.

Niets doet ons vermoeden dat het reizigersbestand de afgelopen tien uren amper sliep. De ambiance op de bus is uitstekend en naarmate wij de Middellandse Zee naderen stijgt de temperatuur en komt de zon meer en meer door de wolken piepen.
Onze afspraak om te lunchen in Restaurant l'Écluse Béziers aan de oevers van Canal du Midi wordt verlaat. 

15.00 uur

Villeneuve-Béziers (34420) is de stopplaats waar iedereen naar uitkijkt. Restaurant l'Écluse schenkt 'Parenthèse Gourmande au bord du Canal du Midi'. Wie vis at, kan dat alvast beamen.
Een uurtje later zitten we weer op de bus. Narbonne, Perpignan, de grens over, Figueres, Gerona, Calella.

19.00 uur

We rijden Calella binnen. De bus stopt op een steenworp van het aparthotel Miami en de reisbagage wordt naar de eindbestemming gebracht.

Inchecken, kamer ontdekken, een aperitief aan het zwembad en de lunch volgen elkaar snel op. Douchen en slapen gaan, wordt door velen met open armen verwelkomd.

Vrijdag 10 oktober 2025

Een verkwikkende nacht, dat is het minste wat we kunnen zeggen. We zien elkaar weer bij het ontbijt en genieten van een extra koffie  aan het zwembad.

We wandelen tot aan de feesttent, da's zo'n vijftien minuten. Om 11.00 uur is het verzamelen geblazen voor de soundcheck. Eerst elk instrument apart, dan de achterste sectie en dan iedereen samen. De klank is goed, wat zeg ik? De klank is subliem. Dat melden althans onze meegereisde fans.

13.00 uur

De namiddag brengt soelaas. Een strandwandeling, pootje baden, een hapje en een drankje, een plons in het zwembad, of een siesta. Elkeen kiest wat hem of haar het beste past.

De avondlunch in het hotel wordt vervroegd om straks tijdig in de tent te kunnen zijn.

19.00 uur

Wij verzamelen in de grote tent voor ons eerste optreden. Hier en daar is er wat stress, maar deze verdwijnt snel. Anderhalf uur later zijn we klaar voor ons allereerste podiumoptreden in Spanje. 
Het wordt een schot in de roos. Ons optreden valt in de smaak.

Na het podiumoptreden is er ook nog een exhibitie in het centrum van de tent. Daar slaan alle zekeringen door - bij de toehoorders. Wij dwepen, met onze nummers, de aanwezigen naar een ongekende hoogte. 'Ze worden zot, meneer', waar hebben we dat nog gehoord. We hebben amper plaats om te musiceren; dansende, jubelende en drinkende mensen nemen alle plaats in.

Door het succes van deze avond worden we geboekt voor de Calella-editie 2026 en misschien volgen er nog andere buitenlandse optredens. Dit is een avond die wij nimmer zullen vergeten. 

Zaterdag 11 oktober 2025

Een vrije dag voor iedereen. Wat is dit leuk! Elkeen vult de dag in naar eigen wensen en behoeften. 
Vandaag zijn er geen optredens voorzien. Hierbij een paar sfeerbeelden.

's Avonds vinden we elkaar - muzikanten, begeleiders, fans en sponsors - op het terras aan het zwembad. Ferme bende. Er worden verhalen verteld, moppen getapt, aperitief genomen, en een feestje gebouwd naar aanleiding van de 28ste huwelijksverjaardag van Vera en Luk. De geschenken waren heel toepasselijk, grappig.

Zondag 12 oktober 2025

Vandaag is het de Nationale Feestdag van Spanje, maar doordat wij ons in Catalonië bevinden zullen we daar geen last van hebben. Catalanen hebben weinig nationale gevoelens. Daarover hoeven wij ons dan ook niet druk te maken.

Onze opdracht vandaag is 'La Parada' - de stoet - en een podiumoptreden in de grote feesttent.

Bedankt allemaal! – Wat een reis! 🇪🇸🎺🎶

Niemand kan ontkennen dat deze Spaanse expeditie een schot in de roos was. Wat we samen hebben meegemaakt, was onvergetelijk. Van de eerste ¡hola! tot tot de laatste ¡adios! in de zon, bracht waarvoor wij zijn gemaakt: muziek, vriendschap en ambiance op z’n best.

Als één iemand een standbeeld verdient (met een pint in de hand en een reisschema onder de arm), dan is het Bart, Master in Organistion. Onze leider, planner, probleemoplosser, mentale coach en medemuzikant in één persoon.
Voor sommigen was hij zelfs Pápa.
Bart, jij hebt dit huzarenstukje met stalen zenuwen gerealiseerd. Zonder jou waren we waarschijnlijk nog op zoek naar de bus in Calella. ¡Gracias, jefe!

De muzikanten – muziek, zweet en pure passie

Wat een team, die muzikanten. 
Trompetten blonken in de zon, trombone en eufonium galmden tot over de Pyreneeën, de saxen deden de Spaanse duiven dansen, het trio van slagwerkers deed Calella daveren, en onze bas galmde boven alles uit en gaf de definitieve vorm aan het geheel. Elke noot, elke smile, elke solo maakte duidelijk dat muziek ons DNA is. We waren niet zomaar een muziekgroep op reis, we waren een streetband op missie. Gedurende de twee optredens in de grote feesttent en in 'la parada', hebben wij het publiek betoverd en veroverd.

De metgezellen en meegereisde fans

Wat zouden we zijn zonder jullie? Het is één ding om te spelen, maar iets helemaal anders is het om gesteund en omringd te worden. Jullie zorgden voor sfeer en ambiance nog vóór de eerste toon weerklonk. Elke busrit werd een mini-feest, elk terras een afterparty. Dankzij jullie voelden we ons als sterren op tournee.

In elk verhaal zitten mensen die niet op het podium staan, maar wel zorgen dat het podium er ís. Onze sponsors verdienen een dikke pluim en een warme gràcies! 

De chauffeurs – helden van het asfalt

De chauffeurs van het busbedrijf Vermeeren uit Harelbeke hebben ons met engelengeduld en stalen stuurmanskunst veilig, heen en terug, door Frankrijk en Spanje gereden. Uren achter het stuur, professioneel en met een glimlach.
Dankuwel Kevin en Philippe.

De groepsgeest – onze geheime superkracht

Er zijn groepen die samen muziek maken, en er zijn groepen die één grote familie zijn. Wij horen zonder twijfel bij die tweede categorie. Iedereen hielp iedereen, respect, vriendschap en vooral de humor spatten er gewoon af.
De sfeer op de bus was fenomenaal – een mengeling van kolder, kameraadschap en pure Dust-energie.
Als we van deze reis een soundtrack zouden maken, zou die klinken als: “Liefde, lachen, muziek en dust.”

De optredens – wat een feest!

Elk optreden bracht nieuwe magie.
Publiek dat danste, applaudisseerde, foto’s nam en meezong met nummers waarvan ze zelfs de tekst niet kenden.
De reacties waren hartverwarmend: “¡Qué grupo más simpático!”, “¡Fantástico!”, “¡Bravissimo Music-ske-Doest!”.
Onze muziek heeft bruggen gebouwd, mensen blij gemaakt en nieuwe uitnodigingen gerealiseerd. Als applaus kon worden ingeblikt, dan hadden we genoeg voorraad voor de rest van het jaar.

En nu?

Nu even uitblazen.
De koffers zijn uitgepakt, de instrumenten worden gepoetst, de herinneringen blijven nazinderen. 
We kijken met trots terug op een reis vol gelukzalige momenten, wat ons rest, is dankbaarheid voor iedereen die dit avontuur mee kleurde.

Muziekske Dust is meer dan een groep muzikanten. Muziekske Dust is één grote familie. Dit is niet het einde van een verhaal, maar gewoon een pauze tussen twee refreinen. Er komt nog meer op ons af. 

Dank aan iedereen die erbij was; op, naast of vóór het podium. Dank voor de inzet, de lach, het geduld, de steun, de kilometers, de pintjes, de vriendschap en voor ... de muziek.

¡Hasta la próxima, amigos!
Muziekske Dust – waar het ritme nooit stopt. 🎵❤️

Video van RCT Televisión